Seguridade Perimetral

Introducción

A seguridade perimetral consiste na integración de diversos elementos e sistemas para a protección do perímetro dunha rede informática, a detección de tentativas de intrusión e a disuasión dos potenciais atacantes.

A seguridade perimetral precisa da configuración de distintos elementos, sendo os máis importantes os tornalumes (devasas), proxys e as ferramentas de acceso remoto seguro, como o SSH ou as VPN.

Tornalumes ou Devasas (Firewall)

Hoxe en día é común a conexión das redes locais de ordenadores a Internet. Nunha rede local moitas veces se ofrecen servicios como a transferencia de ficheiros (ftp), o servicio Web (http), servicios de acceso remoto (RDP, SSH, telnet...) ou compartición de arquivos (NFS, CIFS ... etc) que si non temos especial coidado poden quedar expostas ao acceso dende redes externas (Internet) de xeito que potencialmente poden facilitar o acceso a información restrinxida ou confidencial. Para evitar esto, a primeira medida a tomar é pechar completamente o acceso dende o exterior á rede interna da empresa, agrupando nunha zona accesible dende o exterior e aillados da rede interna os servizos que se desexen ofrecer ao exterior (DMZ, ou zona desmilitarizada).

Para a implantación de DMZ, normalmente se recurre a máquinas especialmente configuradas para filtrar o tráfico de rede, de xeito que se poda establecer qué comunicacións están permitidas e cales non. Estes dispositivos reciben o nome de firewall.

Os tornalumes poden funcionar con dúas políticas: ACEPTAR, ou DENEGAR. Nas políticas de ACEPTAR, todo o tráfico que non é prohibido explícitamente está permitido, e coas políticas de DENEGAR todo o tráfico está prohibido, excepto o permitido explícitamente.

Podemos distinguir catro tipos de firewall:

firewalls de pasarela

Funcionan para aplicacións específicas, como telnet, http ou ftp.

firewalls de capa de rede

Permiten o filtrado en base as direccións IP e portos involucrados na comunicación

firewalls de aplicación

Están deseñados para protocolos concretos, como o HTTP, permitindo filtrar peticións específicas do protocolo empregando normalmente patróns.

firewalls de escritorio

Están pensados para filtrar tráfico para un equipo de escritorio, en lugar de protexer unha rede local.